"het monster"

Dit schilderij gaat over de grote en onontkoombare macht van het verval. Het is in ons bestaan een onmiskenbaar gegeven dat alle aardse vormen vroeg of laat tot de ondergang zijn gedoemd.
Dit tafereel is een karikaturale weergave van dit principe. Het laat in feite niets te raden over. Het zo vredige en pittoreske dorpje dreigt weldra te worden opgeslokt door het monster van vergankelijkheid. De kunstenaar confronteert de kijker dus op overduidelijke wijze met het gegeven dat het geriefelijke bestaan eindig is.
Wat kan de beweegreden hiervan zijn?

"het marktbezoek"

Het marktbezoek handelt over een schaduwaspekt van het marktprincipe en speelt zich daarom af in de nacht.
We zien enerzijds het aanbod van moderne luxe-artikelen en anderzijds slachtoffers. Twee oud-egyptische goden wandelen in het midden. Het zijn Suchos of Sebek de krokodilgod en daarna Ra-Horus de valkgod met gesel.
Het bezoek van de goden aan een markt roept vragen op.
Suchos vertegenwoordigt de pre-logos of pre-woordlogos. Het levende woord nog ongemanifesteerd.
Ra-Horus is een zonnegod, die zoals een Christos, een Quetzocoatal, een Apollo of een Boeddha de openbaring van het licht of het levende woord vertegenwoordigt. Het beeld doet daarom ook denken aan het verhaal van Jezus Christus die de handelslieden voor Gods tempel verjoeg.
De kunstenaar heeft echter met opzet niet willen verwijzen naar dit bijbelse verhaal, maar een vergelijkbare gebeurtenis in beeld gebracht die op het tegenwoordige tijdsgewricht bijzonder van toepassing is.
Dat er toch oud-egyptische goden ten tonele worden gebracht heeft te maken met verschillende ideeën zoals de godensfeer die onafhankelijk van de tijdsdimensie bestaat, het leven na de dood, onderscheid in de werkzame krachten van de hemel en wat niet meer.

"de ridder met het boek"

Midden op een kruispunt staat een wit paard met daarop een ruiter die in een extreem groot boek leest. Kriskras om hem heen lopen slaapwandelaars die geblindoekt zijn.
Een tekst onderaan vermeld; “Gij verdwaalde, bevochtig uw blinddoek met de tranen uwer voorouders!”. In de linker bovenhoek zijn nog twee cherubijntjes die elkaar verheugd iets toefluisteren.
De ruiter stelt Randell, de kunstenaar zelf voor.
Alsof hij in het grote boek des levens te rade gaat waarheen hij zijn weg dient te vervolgen. Dit werk gaat over oriëntatie in het leven en daar wordt de vooroudercultus bij betrokken.
Randell de dappere ridder ziet zich geplaatst tussen de dolende, de dwalende mens en leest...

"de ganzen"

Dit schilderij is een combinatie van twee perspectieven van een glas-in-loodraam. In feite een veredeld glas-in-loodontwerp.
Het tafereel van de ganzen met in de zwemvliezen afbeeldingen van de verlichte mens hangt nauw samen met het paradijs en de onschuld.
Tevens wordt een aspekt belicht van de hiërarchiese orde in de hemelen. De ganzen stellen de (Dhyân) Chohans voor, bezielende verstandswezens die als hun schepsels de mensen hebben voortgebracht.

"uitgespeeld"

De gedachte aan "ontwrichte harmonie" is in dit schilderij letterlijk uitgebeeld.
Het thema is één van de belangrijkste thema’s waarmee de kunstenaar zich bezig houdt.
De drang om dit schilderij te maken is ingegeven vanuit het gevoel te verkeren in een tijd waarin de menselijke samenleving totaal is ontspoord en doorgedraaid. In de grote trom rechtsonder zien we bij wijze van toegang tot het verleden een tafereel uit een concentratiekamp van nazi-duitsland. Het is destijds getekend door Jerzy Adam Brandhüber die zelf kampbewoner was. Met de tekening in de trom wordt opzettelijk de perceptie ten aanzien van de tegenwoordige tijd op losse schroeven gezet.
Hoe onverdragelijk kan het zijn de harmonie te zien spelen in het slavenkamp terwijl het in deze tijd uiteengevallen en voor het oog levenloos ter aarde ligt? Zou deze tijd nog erger kunnen zijn dan wat er toen plaats vond?
Het schilderij gaat over een tijd waarin de hemel zich van de aarde heeft verwijderd. Dit is een tijd van de stilstand. De kansen op een harmonieus samengaan van alle leden van de bevolking zijn verloren gegaan onder andere doordat men zich tegen elkaar heeft laten uitspelen.
Dit aspekt van de maatschappij waarin mensen het beperkte en kortzichtige eigenbelang tegen beter weten in verkiezen boven de onbaatzuchtigheid die het grotere geheel dient kan gezien worden als één van de belangrijkste oorzaken van de menselijke ondergang. Bij wijze van aanvullende informatie is daarom gekozen voor de dubbelzinnige titel "uitgespeeld".

"het wachten"

Een veerpont passeert een geopende brug. Het is in feite een merkwaardige situatie want hoe kan het mogelijk zijn dat de vaarroute van het veer zo is georganiseerd dat het een brug moet passeren!?
Zowel de passagiers op de pont als de mensen op de kade kunnen niks anders doen dan wachten indien zij de overkant willen bereiken.
Het beeld gaat daarom niet alleen over het wachten maar ook over het bereiken van de andere oever, misschien wel gene zijde.
We zien een waarschuwingslicht dat aan- en uit knippert en een persoon die wellicht zenuwachtig geworden van de tijdrovende absurditeit een stevige trek van zijn sigaret neemt.
De veerpont lijkt uit de richting van de zon te komen en dit is zo op het oog de enige aanwijzing die hier te vinden is voor het hoe en waarom van dit wachten.

"de kookpot"

Een transparante mensfiguur roert in een grote zwarte kookpot.
Deze figuur is vanwege zijn onstoffelijke voorkomen waarschijnlijk een god of halfgod. Ook de personages die hem vergezellen wijzen qua uiterlijk op de godensfeer.
De kookpot gaat over voedselbereiding. De beschouwer van het kunstwerk wordt echter geen zicht gegund over de rand van de ketel. Alleen aan de melancholische blik van de god-kok valt misschien iets af te leiden.
Bijzonder is verder het naakte kindje met zijn helikopter op afstandbediening.
Het kindje houdt nauwlettend de bewegingen van voedselbereider in de gaten terwijl hij zijn helicopter laag bij de grond houdt. Zo wordt het vuur onder de pot aangewakkerd en de gloeiende splinters verspreiden zich door de wind.
Dit laatste is een zeer diepzinnig symbool voor de schittering van het goddelijk vuur binnen het lichaam wanneer de sintels of splinters van de begeerte door de beoefening van prãnãyãma (yogatechniek i.v.m. ademhaling) verspreid zijn.
Het schilderij gaat dus over een proces van voedselbereiding waarbij het geesteskind o.a. zorg draagt voor de oplossing van verlangens.

Over de tot hier getoonde belangrijkste werken bestaat een brochure met nog meer werken en extra commentaren van mijzelf. Zie verkoop.

"essentie"

Dit schilderij vormt in feite de essentie van mijn gehele kunstenaarsschap.
In dit beeld is een heel scala aan principe's terug te vinden die alle betrekking hebben op het werk van transformatie. (zie deel II: draken, voor een uitgebreide toelichting.) Het staat in verband met zowel mijn persoonlijke ziel als met de wereldziel. In de traditie van de oosterse magie kan het herkend worden als een oud Chinees calligrafisch teken dat de draak beveelt. Ik heb het echter uit mijn eigen wezen geput en kwam het pas veel later tegen in de literatuur waarin het in een veel primitievere versie stond opgetekend.

De werken die hieronder volgen zijn natuurlijk ook zeer belangrijk. Ik schaar ze alleen niet onder de belangrijkste werken maar onder diverse schilderijen.

"het gevoel"

"de waterput"

"processie"

"portret"

"aangaande pseudo's"

"uitgekleed"

"het grote hoofd"

"boom van kennis"

"kameleon"

"het creatieve vlak" 

"koning"

"koe" 

"keuken"

"de toetssteen van durf"

"aankondiging"

"ode aan de koe"

"schimmen"

"vlinders en vleermuizen"

"zwart witte vogels"

"de zon"

"dankbaarheid"

"bezem"

"de behandeling van de lopende zaken"

"zwakzinnig"

"zelfportret"

terug naar boven